|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Religions and sects » Religions of Asia » Hinduism
Upanajana, ceremonia inicjacji [2] Author of this text: Joanna Żak-Bucholc
W toku obrzędu prowadzący ceremonię szeptał wersety z
Rigwedy. Był to tak zwany tekst Gajatri. Zwracano się do Sawitara
(lub Sawitri), bóstwa solarnego występującego w Wedach, obok innego o imieniu
Surija. Tekst Gajatri używany był we wszystkich obrzędach religijnych,
ale wypowiadać go mogli tylko ludzie z trzech wyższych kast. Dość niejasny jest
związek bóstwa solarnego z ceremoniałem inicjacji, bowiem bardziej rozpowszechniony
jest model, w którym widzimy powiązanie wtajemniczenia z symboliką lunarną.
Może pomocne okaże się przywołanie jednej z funkcji Sawitara, jaką była rola
przewodnika dusz zmarłych. Sawitar jest prasawita niwesianah czyli tym,
któryw p r o w a d z a , a także obdarza nieśmiertelnością. A przecież w strukturze inicjacji widzieliśmy wyraźnie symbolikę pozornej śmierci i ponownych
narodzin, które w p r o w a d z a j ąchłopca dzięki upanajanie w obręb nowego stanu bycia. Sama zaś inicjacja kojarzona była z uzyskaniem nieśmiertelności. Tak
więc upanajana przenosiła chłopca w stan brahmaczarina. W Atharwawedzie
wyraża się pochwałę brahmaczarina jako tego, który posiadł moc magiczną
wprawiającą w ruch Niebo i Ziemię, a brahman skoncentrowany w nim napełnia
żarliwością i chroni wszystkie istoty. Niezwykłe wyniesienie, świadczące o sakralnym
rozumieniu stanu brahmaczarii. Brahmaczarin ślubował czystość(w
tym wstrzemięźliwość płciową) oraz pilność w zdobywaniu wiedzy. A przypomnijmy,
że wiedza to specjalnego rodzaju — księgi Ariów z natury swej jako dane od boga
Brahmy są święte i nie każdy miał do nich dostęp.
Inicjowany
chłopiec prosto z ceremonii szedł użebrać jedzenie dla swego nauczyciela, była
to jedna z jego powinności. Potem zaczynała się nauka. Uczeń opuściwszy dom
rodzinny na cały okres trwania nauki zamieszkiwał w domu swego guru. Nauka odbywała
się przeważnie w niewielkich grupkach, uczniowie skupieni wokół guru wiele godzin
dziennie uczyli się recytacji sutr oraz dopełniania sandhji, tj.
porannych, popołudniowych i wieczornych aktów pobożności, ćwiczeń oddechowych,
składania ofiar, w tym także ofiar dla Sawitara (potem widzianego jako usymbolizowanie
Śiwy lub Wisznu). Głównym przedmiotem studiów były oczywiście księgi Wed. Trzeba
było dokładnie powtarzać wersety, szczególne znaczenie miały formuły ofiarne — wszak od poprawności ich wypowiedzenia podczas obrzędu zależał porządek świata.
Wydaje się, że zadziwiająca wiedza gramatyczna Hindusów zapoczątkowana została
właśnie przez ów sakralny wymóg poprawności rytualnej. Guru nauczał także tzw.
wedangi: odprawiania ofiar (kalpa), fonetyki (siksza),
metryki i prozodii (czhandas), etymologii (nirukta), gramatyki
(wjakarana) oraz nierzadko astronomii (dżjotisza). W okresie powedyjskim, w czasie, gdy sześć głównych szkół filozoficznych (tzw. darśana) było
już skodyfikowanych (joga, sankhja, wedanta, wajseszika, mimansa, njaja)
guru mógł wprowadzać ucznia w ich tajniki lub też nauczać literatury czy matematyki.
Uczeń odnosił się do nauczyciela z najwyższą czcią i był mu całkowicie podporządkowany.
Ale, gdy guru traktował go źle, miał prawo zaskarżyć go do sądu i za jego zgodą
opuścić złego mistrza.
Po
zakończeniu edukacji uczeń prosił guru o zezwolenie na opuszczenie jego domu i możliwość zostania snataka. Snataka w pierwotnym znaczeniu to
ten, który odbył kąpiel rytualną, potem — ten, który jest gotów do małżeństwa.
Po uzyskaniu zgody uczeń rytualnie odmywał ciało, ozdabiał się biżuterią. Czasem
zostawał obdarowany parasolem lub turbanem (symbol poważania) i sam złożywszy
dar nauczycielowi (dawniej była to przeważnie… krowa) odchodził z domu mistrza. I tak, zwykle ok. dwudziestego roku życia, uczeń wracał do swego domu i rozpoczynał
nowy okres życia. Zapalając ogień domowy wchodził w stan grihasthi —
gospodarza domu.
Tekst
na podstawie:
1.
M. Eliade „Historia wierzeń i idei religijnych", t. I. rozdz. IX, PAX 1988.
2.
A.L. Basham „Indie", PIW 1964.
3.
Wykłady otwarte prof. H. Wałkówskiej — Uniwersytet Wrocławski, Instytut Filologii
Klasycznej, 1993/94
1 2
« Hinduism (Published: 14-05-2002 Last change: 06-09-2003)
All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 24 |
|