Mianem społeczeństwa obywatelskiego określa się takie społeczeństwo, w którym do minimum ograniczona jest ingerencja władzy politycznej w życie obywateli. W takim społeczeństwie obywatele z własnej inicjatywy tworzą odpowiadające ich potrzebom formy życia gospodarczego, społecznego i kulturalnego.

Termin społeczeństwo obywatelskie został wprowadzony przez Georga Wilhelma Friedricha Hegla. Rozpowszechniany był przez innych filozofów, także przez Karola Marksa ^{[ 1 ]}.

Społeczeństwo obywatelskie to społeczeństwo cywilne, natomiast państwo rozumiane jest jako społeczeństwo polityczne. To ostatnie to nic innego, jak struktura władzy publicznej. Ideą społeczeństwa obywatelskiego jest to, że jego członkowie dysponują własnymi środkami utrzymania oraz w miarę zaspokajania swoich potrzeb samodzielnie organizują się.

Do myśli społeczeństwa obywatelskiego nawiązywały ruchy liberalne, socjaldemokratyczne i socjalistyczne. Według nich społeczeństwo obywatelskie oparte ma być na sieci niezależnych od władzy publicznej i samodzielnie tworzonych przez obywateli organizacji o różnym charakterze ^{[ 2 ]}. Istotnym składnikiem takiego społeczeństwa jest samorząd. Obywatele jednocząc się w społeczeństwie obywatelskim zaspokajają potrzeby indywidualne i grupowe. Społeczeństwo rozumiane w taki sposób tworzy most, który stanowi kompromis między państwem a społeczeństwem i jednostką.

O społeczeństwie obywatelskim rozmawiał ze studentami prof. dr hab. Andrzej Zoll (Rzecznik Praw Obywatelskich) podczas spotkania zorganizowanego przez Wspólnotę Akademicką Jezuitów w lutym 2004 roku ^{[ 3 ]}. Podczas tego spotkania Profesor wspomniał o przeprowadzonych niedawno badaniach socjologicznych. Wynikało z nich, że w miejscowościach, w których istnieją społeczne szkoły ^{[ 4 ]}, frekwencja wyborcza jest o wiele wyższa niż średnia frekwencja wyborcza w Polsce. W naszym kraju brak jest obowiązku głosowania, stanowi on jedynie przywilej. W krajach takich jak np. Grecja udział w wyborach jest nie tylko przywilejem, ale również konstytucyjnym obowiązkiem każdego uprawnionego ^{[ 5 ]}. Społeczeństwo obywatelskie apeluje o solidarność i zaangażowanie. Prof. Zoll podkreślał, że nawet gdy nie jesteśmy zdecydowani na kogo głosować ^{[ 6 ]}, należy jednak iść i oddać chociażby głos nieważny — taki jest też istotny, ponieważ nie oznacza bierności obywatela wobec tego co dzieje się w państwie. Nie chodzi o to, aby udział w wyborach był uciążliwym obowiązkiem, ale o to, aby każdy obywatel miał świadomość tego, że skreślając daną kandydaturę robi to nie tylko dla swojego dobra, ale i dla dobra państwa.

Według prof. Andrzeja Zolla społeczeństwo obywatelskie powinno skupiać się nad aktywnością dla dobra wspólnego. Istnienie oraz działanie organizacji społecznych jest jedną z najważniejszych przesłanek dla pojawienia się społeczeństwa obywatelskiego. Takie organizacje zaznajamiają swoich członków z problemami życia państwowego i publicznego. Rzecznik Praw Obywatelskich uważa, że aktywność dla dobra wspólnego powinna być już kształtowana w szkołach podstawowych. Taka budowa społeczeństwa obywatelskiego zaczyna się już w ramach funkcjonowania samorządów klasowych czy szkolnych. Profesor podkreślał również, że ideę społeczeństwa obywatelskiego realizuje działająca na Uniwersytecie Jagiellońskim Uniwersytecka Poradnia Prawna, w której studenci udzielają bezpłatnych porad prawnych ^{[ 7 ]}.

Społeczeństwo obywatelskie powinno mieć swój początek już w rodzinie. Rodzice poprzez właściwe wychowanie swoich dzieci zobowiązani są do kształtowania więzi społecznych. Społeczeństwo dzięki swojemu zaangażowaniu w sprawy państwa integruje się z nim, co czyni takie państwo bardziej stabilnym.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Dylematy społeczeństwa obywatelskiego Wspólnota czy społeczeństwo obywatelskie? Jednostki jako podmioty wyboru

Comment on this article..   See comments (9)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word