"Pan tak powiedział do Mojżesza: 'Poświęćcie Mi wszystko pierworodne. U synów Izraela do Mnie należeć będą pierwociny łona matczynego — zarówno człowiek, jak i zwierzę'". Jakkolwiek nieco dalej bóg łagodzi swe żądanie, to jednak pozostawia zbyt dużą swobodę interpretacyjną i brak konsekwencji w stosunku do żądań wcześniejszych. Przeanalizujmy ów fragment: "I oddasz wszelkie pierwociny łona matki dla Pana i wszelki pierwszy płód bydła, jaki będzie u ciebie; co jest rodzaju męskiego, należy do Pana. Lecz pierworodny płód osła wykupisz jagnięciem, a jeślibyś nie chciał wykupić, to musisz złamać mu kark. Pierworodnych ludzi z synów twych wykupisz. Gdy cię syn zapyta w przyszłości: Co to oznacza? — odpowiesz mu: Pan ręką mocną wywiódł nas z Egiptu, z domu niewoli. Gdy faraon wzbraniał się nas uwolnić, Pan wybił wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej, zarówno pierworodne z ludzi, jak i z bydła, dlatego ofiaruję dla Pana męskie pierwociny łona matki i wykupuję pierworodnego mego syna." Jak widać czarno na białym bóg żąda pierworodnych. W pierwszej wersji bezwzględnie. W drugiej, dla złagodzenia swego wizerunku, pozwala wykupić pierworodnych z synów Izraela. Ale tylko z Izraela. Ponieważ nie jest wyjaśnione jak ten wykup miałby wyglądać, można się jedynie domyślać, że chodzi o zamianę ofiary hebrajskiej na pogańską. Taki wniosek można śmiało wyciągnąć tym bardziej, że pierworodnego osła można wykupić jagnięciem. Śmierć jednak nadal gra swą krwawą rolę i nigdy nie jest to epizod. „Wykupić" — niewinne słówko, lecz cóż ono kryje. Rzekome dobrodziejstwo jakie niesie ma i drugą twarz. Trupio bladą. Ale odpowiednim eufemizmem można, jak upiększającą maseczką, ukryć tragiczną prawdę. Ale dlaczego nie mówić wprost, nazywając rzecz po imieniu? Czy właściwe słowo „zabić" było mało eleganckie lub zbyt brutalne? Ale ofiarę trzeba by było zapytać, czy dla niej ma to jakiekolwiek znaczenie. Lao Tse mówił: „Piękne słowa nie są prawdziwe, prawdziwe słowa nie są piękne". Czy nie miał racji? On lub ktoś kto to napisał, jeśli nawet założyć, że Lao Tse nie był postacią historyczną. Idźmy dalej śladami Hebrajczyków do Ziemi Obiecanej.

"Gdy faraon uwolnił lud, nie wiódł go Bóg drogą prowadzącą do ziemi filistyńskiej, chociaż była najkrótsza. Powiedział bowiem Bóg: 'Żeby lud na widok czekających go walk nie żałował i nie wrócił do Egiptu'. Bóg więc prowadził lud okrężną drogą pustynną ku Morzu Czerwonemu, a Izraelici wyszli uzbrojeni z ziemi egipskiej." Zastanawiające jest, skąd, będąc podobno niewolnikami, mieli broń. Czyżby Egipcjanie przepełnieni życzliwością prócz kosztowności dali im również broń? Tak licznemu narodowi, jak to mówi pismo? I ilu wrogów mogło zagrozić armii 60.0000 uzbrojonych „mężów pieszych"? Podążajmy dalej za Izraelitami.

"Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami: 'Rozkaż Izraelitom, niech zawrócą i niech rozbiją obóz pod Pi-Hachirot pomiędzy Migdol a morzem, naprzeciw Baal-Sefon. Rozbijcie namioty naprzeciw tego miejsca nad morzem'".

Wynika z tego, że nie byli w tym momencie nad którąś z części Zatoki Sueskiej. Zawrócić bowiem, idąc na południe, oznacza tylko i wyłącznie iść na północ. Byli więc od niej grubo ponad 100 km na północ. Trudno więc zrozumieć dlaczego komentatorzy uparcie sugerują przejście przez Morze Czerwone. Za najbardziej prawdopodobną wielu biblistów uważa „wersję północną". I taką sugerują trasę. Więc jednak w tamtym miejscu „cudownie" podobno przeszli jakąś wodę. O ile w ogóle jakąś przeszli.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Palestyńczycy nie uznają państwa żydowskiego Bezbożne społeczeństwa są bardziej ofiarne

Comment on this article..   See comments (14)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word