Wydaje się, że kompozytor tworzący wielkie dzieło powinien brać pod uwagę oczekiwania słuchacza i jego hipotetyczne, wcześniejsze doświadczenia. Jednak z drugiej strony można odnieść wrażenie, że wielu kompozytorów, nie zastanawiając się nad tym elementem aktu twórczego, po prostu podświadomie, intuicyjnie tworzy doskonałe, dramatyczne dzieła, w których znakomicie planują kulminację i w sposób całkowicie naturalny osiągają stan wypełnienia oczekiwań. Odczytanie libretta wraz z jego warstwami jest pierwszym krokiem jaki odejmuje kompozytor planujący dużego rozmiarów dzieło. Zrozumienie słów, ich kontekstu, ich „melodii" będzie zatem warunkować sposób prezentacji głównych idei kompozycji.

A Fair Fairy Tale to dramat muzyczny, w którego partyturze znaleźć można różnego rodzaju tendencje związane z traktowaniem słowa. Z jednej strony występują takie fragmenty, w których to muzyka podporządkowuje się słowu, ilustruje słowo. Są i takie, gdzie słowo jest tylko pretekstem do tworzenia całkowicie nowego „świata" dźwięków. Jest to — bodajże — najtrudniejszy element aktu twórczego. Dylematy twórcze obrazuje pytanie: ilustrować słowa, emocje w nich zawarte czy tworzyć całkowicie odrębny system? Stopień trudności wzrasta, gdy libretto jest wysokiej klasy, jest pomysłowe i pociągające. Dla kompozytora ważnym czynnikiem aktu twórczego będzie nałożenie na siebie pewnego rodzaju ograniczeń, by nie popaść w rozterki oraz skrajne kierunki. Oparcie się na doświadczeniu, wiedzy i umiejętnościach prowadzi do pożądanego celu, jakim jest spójność pomysłów muzycznych i ich późniejsza realizacja.

Konkluzja po ukończeniu I aktu dramatu muzycznego „A Fair Fairy Tale"

Tworzenie dzieła muzyczno-scenicznego to doświadczenie, którego konsekwencje dla rozwoju warsztatu kompozytorskiego są dalekosiężne. Koherentność języka muzycznego, umiejętne łączenie pomysłów melodycznych, tworzenie spójnej narracji muzycznej i planów harmonicznych, operowanie nowymi figurami retorycznymi oraz fakturą muzyczną sprzyjającą prezentacji tekstu literackiego to elementy, które — zwłaszcza w dziele większych rozmiarów czasowych — wymagają niezwykłej pieczołowitości, ogólnego planowania dzieła, a przede wszystkim pogłębionej refleksji. Takie podejście do komponowania systematyzuje fazę przygotowawczą przed aktem twórczym, niezwykle trwale zmienia sam proces tworzenia, ukierunkowuje, dookreśla idee i język muzycznej wypowiedzi.

Komponowanie dramatu muzycznego jest nieustannym balansowaniem pomiędzy intelektualnym, koncepcyjno-strukturalnym podejściem do aktu twórczego a emocjonalnym, intuicyjnym tworzeniem dzieła muzycznego.

Comment on this article..   See comments (2)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word

Adrian Robak Kompozytor, teoretyk muzyki i śpiewak; ur. 7 sierpnia 1979, Bytom. W latach 2003-2008 studiował kompozycję w klasie Aleksandra Lasonia (dyplom z wyróżnieniem) oraz teorię muzyki w Akademii Muzycznej w Katowicach. W czasie studiów był dwukrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Otrzymał pierwszą lokatę w kwalifikacjach „Śląskie Manufaktury Przemysłów Kultury” na GWSP w Chorzowie (projekty unijne z programu „Kapitał Ludzki”). Brał udział w kursach i warsztatach (m.in Tradition&Electronic Media w Kolonii). W 2011 otrzymał II nagrodę za kompozycję Silesia 1921 na orkiestrę symfoniczną i chór (2010-2011) na konkursie kompozytorskim, ogłoszonym w 90. rocznicę wybuchu III Powstania Śląskiego. Współtworzy nieformalną grupę „Leonardo”, badającą ontologię muzyki oraz psychologiczne podłoże jej percepcji. W kręgu zainteresowań grupy są zagadnienia związane ze sztuczną inteligencją, zastosowanie nowoczesnej technologii w procesach uczenia się. Efektem pracy grupy jest m.in. aplikacja komputerowa „Robak Renesansowy” do nauki zasad komponowania muzyki opartej na regułach renesansowych, a jednocześnie narzędzia wspomagającego analizę muzyczną dzieł dawnych mistrzów i odkrywającego procesy twórcze. Wykłada na Uniwersytecie Śląskim w Sosnowcu i w Akademii Muzycznej w Katowicach. Jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich (obecnie także w strukturach Zarządu Oddziału Śląskiego) oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.  Private site