|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
»
Prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia Author of this text: Marta Lampart
Wiele rozwiązań prawnych
zapoczątkowanych przez Rzymian zostało odpowiednio zastosowane w polskim
Kodeksie cywilnym, szczególnie w prawie zobowiązań. W prawie rzymskim
prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia określano mianem negotorium gestio. Była
to czynność prawna dokonywana nieodpłatnie przez negotorium gestora. Prowadzący cudzą sprawę bez zlecenia to działający, a osoba, której tę sprawę prowadzi to zastąpiony. Istotą tego zobowiązania jest działanie w imieniu
innej osoby, ale bez jej zlecenia. Osoba podejmująca się prowadzenia cudzych
spraw powinna wykonywać ją w interesie tej osoby, której sprawę prowadzi.
Powinna również działać zgodnie z prawdopodobną wolą tej osoby oraz
zachować należytą staranność. Jeżeli negotorium
gestor nie zachował należytej staranności to będzie ponosił
odpowiedzialność na zasadach ogólnych (art. 415 i n. KC). Wyjątek stanowi
sytuacja, gdy ktoś w celu odwrócenia niebezpieczeństwa grożącego drugiemu
ratuje jego dobro, jest odpowiedzialny tylko za winę umyślną lub rażące
niedbalstwo (art. 757 KC). A contrario nie
będzie w takim przypadku ponosić odpowiedzialności za winę nieumyślną
[ 1 ].
Ponadto osoba, która prowadziła w takiej sytuacji sprawę, może żądać od
osoby, której sprawę prowadziła zwrotu uzasadnionych wydatków, nawet gdyby
jej działanie nie odniosło żadnego skutku.
Wątpliwości może budzić prawdopodobna wola osoby, której
sprawa jest prowadzona. Na pewno działaniem zgodnie z wolą osoby nie będzie
poważniejsze uszkodzenie dachu w czasie ulewy, ale szybkie i skuteczne jego
zabezpieczenie, względnie naprawienie. Również działaniem zgodnie z wolą
nie będzie dodatkowe rozpowszechnianie ognia w mieszkaniu, ale jego ugaszenie.
Ciekawy może być przypadek, gdy ktoś ratuję samobójcę — na pewno nie jest
to działanie zgodnie z prawdopodobną wolą tej osoby [ 2 ].
Zwrot "bez zlecenia" sugeruje, że prowadzący cudzą sprawę
bez zlecenia nie powinien mieć żadnych kompetencji do dokonywania tego. Źródłem
kompetencji może być np. udzielone danej osobie przedstawicielstwo czy zwykła
umowa o pracę.
Negotorium gestor
powinien powiadomić o prowadzeniu sprawy osobę, dla której tego dokonuje.
Ponadto musi oczekiwać jej zleceń albo prowadzić sprawę osoby tak długo, aż
osoba ta nie będzie mogła sama się nią zająć. Jeżeli ktoś prowadzi cudzą
sprawę wbrew woli osoby, której sprawę prowadzi, nie może żądać zwrotu
poniesionych wydatków i odpowiedzialny jest za szkodę (art. 754 KC). Wyjątkiem
jest sytuacja, gdy wola osoby, której sprawa jest prowadzona, sprzeciwia się
ustawie lub zasadom współżycia społecznego (art. 754 in fine).
Osobie, której sprawa jest prowadzona negotorium gestor powinien złożyć rachunek z czynności, których w związku z tą sprawą dokonał oraz wydać wszystko, co przy prowadzeniu
sprawy uzyskał (art. 753 § 2 KC). Z kolei jeżeli działał zgodnie ze swoimi
obowiązkami, może żądać zwrotu uzasadnionych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwolnienia od zobowiązań, które zaciągnął przy
prowadzeniu sprawy (art. 753 § 2 zd. 2 KC). Z tytułu prowadzenia cudzej sprawy
nie należy się negotorium gestorowi
wynagrodzenie — chodzi o korzyść osoby, której sprawa jest prowadzona, a nie o korzyść prowadzącego sprawę [ 3 ].
Natomiast jeżeli negotorium
gestor dokonał niepotrzebnych zmian w mieniu osoby, której sprawę
prowadził lub dokonywał tego bez korzyści tej osoby albo wbrew wiadomej mu
woli tej osoby, wtedy powinien przywrócić stan poprzedni. Jeżeli nie jest to
możliwe, zobowiązany jest do naprawienia powstałej stąd szkody na zasadach
takich, że może zabrać poniesione nakłady pod warunkiem, że uczyni to bez
uszkodzenia rzeczy (art. 755 KC).
Jeżeli prowadzoną sprawę bez zlecenia potwierdzi zastąpiony,
wtedy między nim a negotorium gestorem
powstaje stosunek zlecenia lub stosunek podobny do zlecenia [ 4 ],
działający ex tunc
[ 5 ].
Aby to nastąpiło zastąpiony powinien złożyć negotorium gestorowi odpowiedniej treści jednostronne oświadczenie
woli [ 6 ].
Footnotes: [ 1 ] Pojęcie winy umyślnej i nieumyślnej występuje w prawie cywilnym. Według szkoły krakowskiej prawa
karnego pojęcia takie od chwili wprowadzenia Kodeksu karnego z 1997 roku
nie obowiązują. Według tej szkoły ktoś może działać umyślnie lub
nieumyślnie. [ 2 ] Przypadek z samobójcą został ujęty w kazusie dr hab. F.Zolla na jednym z wykładów
dotyczących czynów niedozwolonych. Niedoszły samobójca położył się
na torach kolejowych, licząc na to, że umrze w wyniku przejechania przez
pociąg. Jakaś „dobra dusza" próbowała usunąć samobójcę z torów,
zrobiła to tak nieudolnie, że wynikiem
było to, że samobójca w wyniku przejechania go przez pociąg
stracił obie nogi. Później domagał się odszkodowania od PKP. Istniały
różne rozwiązania tego kazusu. Niektórzy próbowali bronić PKP twierdząc,
że normalnym następstwem jazdy pociągu nie jest przejechanie obu nóg
samobójcy... [ 3 ] W. Czachórski, „Zobowiązania.
Zarys wykładu", Warszawa 2003. [ 4 ] Takim stosunkiem podobnym
do zlecenia może być umowa przechowania. [ 5 ] Z.Radwański, „Zobowiązania-część
szczegółowa", Warszawa 2004. « (Published: 22-08-2004 )
Marta Lampart Absolwentka Prawa i Administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się prawem cywilnym i gospodarczym/handlowym oraz ekonomią. Od października 2004 prowadziła zajęcia z Historii Prawa Polskiego w Towarzystwie Biblioteki Słuchaczów Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Number of texts in service: 9 Show other texts of this author Newest author's article: Społeczeństwo obywatelskie | All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 3568 |
|