Problemy bezpieczeństwa przyszłości

Chiny już raz zaprzepaściły swoją szansę na dominację globalną. W dodatku to naród potrafiący planować swoje posunięcia kierując się perspektywą pokoleń, nie lat (a do takiego właśnie, krótkowzrocznego przewidywania jesteśmy przyzwyczajeni). Chiński, stagnacyjny izolacjonizm należy do przeszłości, Wielki Mur stał się atrakcją, a współczesna cywilizacja oferuje nie tylko militarne narzędzia nacisku. Gigantyczne nadwyżki dewizowe wymagają mądrego lokowania, np. w obligacje skarbowe USA. Mało kto wie, Stany Zjednoczone są obecnie bankrutem, a ich obligacje mają znikomą wartość. Wynika to przypuszczalnie z faktu, że obecne zadłużenie Stanów Zjednoczonych wynosi ponad 11 bilionów USD, co stanowi blisko 75 procent amerykańskiego PKB, i w ostatnich latach zwiększa się co roku o kolejny bilion USD. To oznacza, że każdy Amerykanin — wliczając w to niemowlęta — ma 35 tys. USD długu, który zostanie z niego ściągnięty za pomocą podatków. Stany Zjednoczone finansują swój deficyt głównie dzięki zagranicznym inwestorom, w tym w szczególności z kontynentu azjatyckiego. To błąd. Nie można siedzieć u kogoś w kieszeni i jednocześnie dążyć do zachowania silnej, często roszczeniowej pozycji. Wystarczy spojrzeć na udział największych trzech zagranicznych inwestorów w amerykańskim rynku obligacji skarbowych (źródło Seendicate): Chiny — 20,45 proc., Japonia — 20,04 proc., Wielka Brytania - 11,83 proc. ^{[ 23 ]} Czyli na azjatyckie potęgi przypada ponad 40 procent! Uważam, że w ostateczności Chiny mogą doprowadzić USA do ekonomicznej zapaści. Oczywiście wiązałoby się to z olbrzymimi stratami Chin, zarówno gospodarczymi jak i społecznymi. Lecz Chiny na to stać, a zdyscyplinowane, wciąż twardo rządzone społeczeństwo z pewnością przetrwa. Logiczne wydaje mi się ograniczenie wpływów amerykańskich w Azji np. poprzez dialog z Japonią, współpracę z Indiami i budowę silnej pozycji w dążącej do zjednoczenia Korei. A potem, gdy realna groźba odepchniętej za Pacyfik potęgi zmaleje, od Unii Europejskiej dzielić będzie rosyjski bufor można będzie przystąpić do działania.

Gorzej, gdy nacjonalistyczne Chiny zaczną mieć problemy wewnętrzne — ekologiczne, rosnące bezrobocie w przypadku spowolnienia rozwoju gospodarczego itp. — agresja militarna stanie się wówczas posunięciem bardzo atrakcyjnym. Trzymająca się kurczowo władzy partia komunistyczna może nie oprzeć się takiej pokusie.

W przeszłości już nie jeden raz Azja stawała się przyczyną niepokojów. Owe czynniki destabilizujące nosiły nawet barwne imiona: Attyla (łac. Attila z gockiego dosłownie „Mały ojciec", „Ojczulek"), zwany też, nie bez przyczyny, „Biczem Bożym" oraz Temudżyn/Czyngis-chan.

Zobaczymy, co przyszłość przyniesie. Ja już słyszę brzęk juana i pocieszam się, że ponoć putonghua (standardowy język mandaryński, język mandaryński lub standardowy język chiński) nie jest nawet w przybliżeniu tak trudny do przyswojenia jak chińskie pismo...

Przytoczę podsumowanie najistotniejszych moim zdaniem tez, poglądów i myśli zawartych w przeanalizowanych przeze mnie materiałach, a dotyczących problematyki bezpieczeństwa.

— Narastający chaos ustalonego ładu międzynarodowego, spadek znaczenia państwa (zwłaszcza państwa narodowego), bowiem państwa w obecnej postaci nie mogą poradzić sobie z problemami współczesnego świata w następstwie procesów globalnych. Narody są zbyt duże, związki międzyludzkie, wzajemne interakcje niewystarczająco silne, zaś zaangażowanie na rzecz przyszłości niezbyt długie. Władzę zaczynają obejmować bogaci i wpływowi, często w postaci grup przestępczych.

— Powstają grupy, które sprzeciwiają się porządkowi świata, procesom globalnym i buntują się przeciwko modernistycznemu światu cywilizacji i kultury zachodniej podejmując akty (zorganizowane i niezorganizowane) przestępcze. Tutaj akty terrorystyczne stają się przyczyną największych zagrożeń.

— Stale rosnący dostęp do broni masowego rażenia, nielegalny handel i przemyt najnowocześniejszych technologii oraz środków zagłady w tym broni atomowej. Proces ów niepokoi szczególnie w regionach konfliktogennych (zwł. Azja, Bliski Wschód) oraz niestabilnych politycznie.
— Współczesny i przyszły świat określają trendy związane z rozwojem cywilizacji, nauki i techniki w połączeniu z ideami postmodernizmu będą miały wpływ na nasze bezpieczeństwo.

Brak spójnej wizji na proces instytucjonalizacji we wzajemnych stosunkach amerykańsko -europejskich stanowi także element zagrożenia dla bezpieczeństwa.

1. Kultura masowa, kryzys wartości, niepewność, wzrost tempa życia, migracje, czas paradoksów to także źródła zagrożeń.
2. Okazuje się, że świat to jedna wielka arena walki i rywalizacji. Obecnie rosną w potęgę niezachodnie społeczeństwa, które zyskują pewność siebie i można domniemać, iż mogą nastąpić zmiany w całym systemie międzynarodowym.

Wskazane problemy zagrażają przyszłości świata, niestety dotyczą również Polski, bowiem bierzemy czynny udział w życiu politycznym świata, należymy do wspólnoty krajów Zachodu i dotyczą nas te same problemy bezpieczeństwa. W związku z tym można przyjąć, że bezpieczeństwo Polski zależy przede wszystkim od wizji przyszłości działań towarzyszącym dążeniom do zapewnienia bytu i rozwoju. Uświadamia to skalę trudności, jaka jest do pokonania przez państwo, po to by zapewnić swe bezpieczeństwo. Dlatego niezwykle ważne są wszystkie aspekty stanowiące o bezpieczeństwie: polityka, ekonomia czy inne kwestie społeczne, związane między innymi z postępującym podziałem cywilizacyjnym między obszarami położonymi na północy i południu globu, skażeniem środowiska naturalnego oraz jego degradacją, migracją ludności, wzmacnianiem przestępczości zorganizowanej. Na tym tle pojawiają się także kwestie związane ze zjawiskiem terroryzmu. Istota tych wszystkich zagadnień wynika z patologii współczesnego świata: nędzy, głodu, epidemii, bezrobocia, ignorancji, bowiem one rodzą w ludziach poczucie upokorzenia. Beznadziejność, brak poczucia bezpieczeństwa leżą u podstaw współczesnej frustracji, fanatyzmu i terroru.

Terroryzm i wiążąca się z nim zorganizowana przestępczość jest jednym z najpoważniejszych zagrożeń bezpieczeństwa międzynarodowego w tym Polski. W moim przekonaniu nasz kraj nie będzie stanowił celu samego w sobie. Może stać się obiektem ataków jako członek NATO, a nie samodzielny podmiot stosunków międzynarodowych. Uważam tak, ponieważ Polska dotychczas nie była zaangażowana w konflikty, uczestniczyła głównie w misjach pokojowych ONZ. Oczywiście, należy brać pod uwagę fakt, że Polska jako członek NATO, zaangażowana w wojnę z terroryzmem, może być obiektem ataków terrorystycznych, ale też nie należy tego zagrożenia wyolbrzymiać, gdyż nie należymy do państw, które można określić mianem grupy podwyższonego ryzyka. Jednak nie można ze względu na nieprzewidywalność i irracjonalność zachowań terrorystów czuć beztroskę i wyrażać brak czujności.

[ 21 ] ASEAN (ang. Association of South East Asian Nations) — Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej — to organizacja polityczno-gospodarcza założona 8 sierpnia 1967 r. w Bangkoku z siedzibą w Dżakarcie. Członkami są (w kolejności przystępowania): Filipiny, Indonezja, Malezja, Singapur, Tajlandia (państwa założycielskie), Brunei (od 8 stycznia 1984 r.), Wietnam (od 28 lipca 1995 r.), Laos i Birma (od 23 lipca 1997 r.) i Kambodża (od 30 kwietnia 1999 r.). Z kolei NAFTA (ang. North American Free Trade Agreement) — Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu lub Północnoamerykańska Strefa Wolnego Handlu — jest umową zawarta pomiędzy USA, Kanadą i Meksykiem, tworzącą pomiędzy tymi państwami strefę wolnego handlu. W przeciwieństwie do Unii Europejskiej NAFTA nie tworzy ponadpaństwowych ciał rządowych, a jej prawo nie jest nadrzędne w stosunku do prawa narodowego. Kraje należące do układu zniosły stawki celne w handlu wzajemnym, zachowując jednak autonomiczne stawki celne w handlu z krajami trzecimi. Porozumienie NAFTA weszło w życie 1 stycznia 1994 r.