|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Catholicism » Ogranization and authority »
Komunikacja werbalna w przekazie radiowym Radia Maryja [1] Author of this text: Przemysław Szymkowski
"Medium,
które ma kształtować opinię publiczną,
czyli tak zwane opiniotwórcze medium
musi się zajmować problematyką polityczną.
Musi uprawiać publicystykę najszerzej pojętą".
— Ks. bp. dr. Adam Lepa o mediach katolickich.
IntrodukcjaWraz z podniesieniem „żelaznej kurtyny" i początkiem kulturowego oddziaływania
Zachodu w Polsce rozpoczął się proces transformacji kulturowej. Skutkiem tego
stało się
odrzucanie uznawanych idei i wzorców, z równoczesnym propagowaniem
alternatywnego systemu wartości, eksponowanie tych aspektów natury i działalności
człowieka, które pozostały dotychczas w ukryciu, zapomnieniu lub odrzuceniu.
Coraz liczniejsze grupy Polaków „uciekają" od kultury dominującej; obowiązujących
norm, wartości i wzorów zachowania przekazywanych w toku interakcji społecznych z pokolenia na pokolenie. Dynamiczna pluralizacja religijna spowodowała
powstanie nowych ruchów religijnych i quasi-religijnych. Wydaje się, że
wraz ze wzrostem zainteresowań alternatywnych następuje silny przyrost
tendencji konserwatywnych odrzucających wszelkie nowatorskie zapatrywania na
otaczającą nas rzeczywistość. Wobec
tych nagłych i koniecznych zmian w sferze społeczno-politycznej wyłoniła się
pewna wizja, która wyznacza nowe cele, inspiracje i nadzieje dla społeczeństwa
polskiego. Znaczna grupa ludzi zwraca się w stronę życia społecznego, wartości,
norm i modeli zachowania propagowanych przez wizję dyrektora Radia Maryja o.
Tadeusza Rydzyka. Ta persona i jej wizja zaabsorbowała mnie, ponieważ
prezentuje Polakom nowy konstrukt Polski za pośrednictwem tzw. czwartej władzy,
którą są środki masowego przekazu. Ojciec Rydzyk skupia wokół swojej osoby
Fundację Nasza Przyszłość, Fundację Lux Veritatis i Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu, a także
konglomerat masmediów składający się z Radia Maryja (dalej nazywane RM),
telewizji Trwam oraz gazety „Nasz Dziennik".
Niniejsza praca ma na celu analizę treści i sposobu komunikacji
werbalnej stosowanej w rozgłośni RM, stającej się współcześnie
jedną z najbardziej interesujących, kontrowersyjnych i wpływowych myśli w społeczeństwie polskim, co spróbuję uzasadnić w niniejszej pracy. Praca ta stanowić będzie rodzaj refleksji teoretycznej, a także próbę systematyzacji zagadnień związanych z RM. Metodą analizy było
słuchanie audycji RM oraz eksploracja tekstów i stron WWW zajmujących się
przedmiotem.
Praca ta składać się będzie z trzech rozdziałów. W pierwszym
rozdziale spróbuję zdefiniować komunikację werbalną i jej zastosowanie w przekazie radiowym. W rozdziale drugim krótko zaprezentuję rozgłośnię RM próbując
uniknąć zagłębiania się w obecną kondycję naszej sceny społeczno-politycznej. Następnie w rozdziale
trzecim przejdę do prezentacji języka RM. Na końcu zajmę się podsumowaniem
przedstawionej tematyki.
Chciałbym, by poniższy tekst był spójny, ścisły i wyraźny, dlatego
wyodrębniłem poszczególne zagadnienia, aby uczynić go bardziej przejrzystym.
Przedstawione przeze mnie wnioski będą mieć raczej charakter uniwersalny, a praca ta stanowić będzie szkic problemu, który jest elementem naszej
rzeczywistości społeczno-politycznej.
Myślę, że dokonam systematyzacji tematyki, która pomimo swojej
medialnej popularności rzadko staje się przedmiotem poważnych analiz
naukowych. Istnieje wiele książek traktujących o mediach, przekazie radiowym
czy komunikacji werbalnej, lecz bardzo mało powstało prac dotyczących
konkretnej rozgłośni radiowej czy stacji telewizyjnej,
krytykujących jej główne idee i działania z różnych punktów
widzenia. W Internecie istnieje wiele stron traktujących nieprzychylnie o rozgłośni i działalności RM. Dlatego trudne jest podejście obiektywne i bezstronne
pozbawione entuzjastycznego nacechowania, toteż praca to może miejscami
przybierać charakter bardziej opisowy niż teoretyczny. Moim zamiarem jest
ogarnięcie i przedstawienie powstałego względnie niedawno zjawiska
medialnego, jakim jest Radio Maryja. Kończąc uwagi wstępne chciałbym podkreślić,
że wiele z poruszonych problemów i kwestii wymaga oczywiście dalszej pogłębionej
analizy i licznych badań, chociażby dlatego, że przekaz werbalny w radio ma
coraz większe znaczenie.
I. Komunikacja
werbalna a niewerbalna — siła przekazu
W poniższym rozdziale
przedstawię przedmiot mojej pracy, jakim jest zastosowanie komunikacji
werbalnej. Spróbuję zdefiniować komunikację werbalną, a także zjawiska
pozostające w ścisłym z nią związku. W tym obszarze leży komunikacja
perswazyjna, manipulacja, propaganda i socjotechnika. Następnie spróbuję
opowiedzieć na pytanie: co to jest radio? i dowieść truizmu, że radio stosujące
komunikację werbalną może wywierać niezwykle silny wpływ na swoich słuchaczy. Co to jest
komunikacja werbalna? Człowiek jest
istotą społeczną, skazaną na komunikację ze swoim środowiskiem. Aby oddziaływanie
międzyludzkie było możliwe, musi istnieć komunikacja, czyli najogólniej
rzecz ujmując — porozumiewanie się, przekazywanie myśli, udzielanie
informacji. Język jest narzędziem komunikacji między ludźmi. Kontakt człowieka z otoczeniem następuje na drodze komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
Komunikacja werbalna jest oparta na słowach, czyli tam gdzie używamy słów,
kontaktujemy się werbalnie. Zatem czytając książkę, pisząc list czy słuchając
lub mówiąc wyrażamy się za pomocą słowa. Szczególną uwagę należy tu
zwrócić na akcent i modulowanie wypowiadanych kwestii, co często ma większy
wpływ na partnera interakcji niż treść wypowiedzi, stopień płynności mowy i zawartość (treść) wypowiedzi. [ 1 ] Z kolei komunikacja niewerbalna jest to: „sposób, w jaki ludzie się komunikują, intencjonalnie lub nieintencjonalnie, bez słów;
wskaźniki niewerbalne obejmują mimikę, ton głosu, gesty, pozycję i ruchy
ciała, dotyk i spoglądanie". [ 2 ]
W komunikacji
interpersonalnej znamienne znaczenie ma komunikacja niewerbalna, która stanowi
55 %, 38% to artykulacja, a 7% słowa, lecz współczesne teorie głoszą, iż
nie sposób oddzielić od siebie stronę werbalną od niewerbalnej, przez co
traktować je należy jako jednolity konstrukt komunikacyjny. [ 3 ] W związku z powyższym mówiąc o przekazie radiowym będę miał na myśli komunikację
werbalną nie izolowaną od niewerbalnej, tylko wzbogaconą czynnikami
paralingwistycznymi i niewizualnymi takimi jak ton głosu, tempo mowy,
intonacja, przerwy, stan emocji. Co to jest
komunikacja perswazyjna? Mając zwięźle
omówioną komunikację werbalną stosowaną w konwersacji, chciałbym
przedstawić siłę przekazu, czyli komunikat przekonujący do zajęcia określonego
stanowiska w danej sprawie tzn. komunikację perswazyjną. Komunikacja perswazyjna
jest to: „szczególny
rodzaj wysoko spersonalizowanej pośredniej komunikacji
masowej (za pośrednictwem masmediów),
której zadaniem jest informacja o określonym aspekcie rzeczywistości w sposób zgodny z intencją nadawcy
komunikatu". [ 4 ]
Przykładem
komunikacji perswazyjnej, często spotykanej w życiu, mogą być różnego
rodzaju manipulacje faktami. Każdy fakt można
opisać używając różnych słów, co powoduje, że poszczególne stacje
telewizje czy radiowe nie zawsze informują w jednakowy sposób o tych samych faktach, a odpowiedni komentarz lub ton głosu potrafi umniejszyć
lub rozdmuchać dane zdarzenie. Przykładem mogą być wiadomości przekazywane w RM w porównaniu z serwisami innych komercyjnych radiostacji. [ 5 ] W procesie
perswazji kluczowe są trzy aspekty: [ 6 ] - Źródło komunikatu — nadawcy wiarygodni i atrakcyjni są bardziej skuteczni od mało wiarygodnych i nieatrakcyjnych.
- Charakter komunikatu — efektywny komunikat nie
jest spostrzegany przez odbiorców jako
specjalnie przygotowany w celu wywarcia na nich wpływu. Kiedy generalnie
odbiorcy popierają stanowisko nadawcy to najlepiej stosować komunikat
jednostronny, prezentujący tylko argumenty wspierające. Natomiast gdy
audytorium ma odmienny pogląd od nadawcy, wówczas należy przedstawić
komunikat dwustronny, by następnie zbić argumenty będące w opozycji do
przyjętego stanowiska nadawcy. Jeżeli argumenty dwóch stron mają wystąpić
jeden po drugim wtedy należy pamiętać o efekcie pierwszeństwa — większy
wpływ ma informacja prezentowana jako pierwsza, natomiast gdy ma wystąpić
przerwa między prezentacjami, wówczas jest duże prawdopodobieństwo, że
wystąpi efekt świeżości — łatwiej zapamiętujemy argumenty z drugiego
komunikatu.
- Odbiorca przekazu — audytorium o rozproszonej
uwadze jest bardziej podatne na perswazję niż osoby o uwadze skupionej.
Chcąc wywołać u odbiorcy określone stanowisko w danej sprawie, nadawcy komunikatów świadomie
stosują metody komunikacji perswazyjnej. Synonimami powyższej techniki
manipulacji jest m.in. agitacja, indoktrynacja, propaganda czy socjotechnika. I tak na przykład, socjotechnika jest: „nauką
praktyczną, która zajmuje się tym, jak formułować reguły działania w oparciu o stwierdzenie zależności między faktami i jak przy uwzględnieniu
omawianych ocen realizować zamierzone skutki społeczne. Przedmiotem, na który
socjotechnika działa, są masowe wzory postaw i zachowań ludzkich. Te postawy i zachowania można zmieniać za pomocą czterech zasadniczych sposobów: system
wychowania, technik masowego oddziaływania, systemu prawnego i sposobu posługiwania
się władzą". [ 7 ]
1 2 3 4 5 Dalej..
Footnotes: [ 1 ] Por. Komunikacja Interpersonalna. [ 2 ] E. Aronson, T. Wilson, R. Akert Psychologia
społeczna. Serce i umysł, Poznań 1997, s.173. [ 3 ] Por. J.
Stewart Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej,
PWN, Warszawa 2005, s. 76. [ 5 ] Chcę tu zwrócić
uwagę na niestronienie od ironii, zdziwienia, zażenowania itp. w przekazie
werbalnym faktów w „Serwisie informacyjnym". Ponadto wiadomości RM cechuje
kompletny przekaz wiadomości przez nadawcę. Brak jest montowanych wypowiedzi
autora danej treści, lecz treść ową przekazuje nam wraz z „własnym"
bagażem emocjonalnym nadawca wiadomości. Inną znamienną cechą występującą
w "Aktualnościach dnia" jest występowanie gości sympatyzujących z intencją nadawcy. [ 6 ] Patrz E. Aronson, T. Wilson, R. Akert,
op. cit., s. 319. « (Published: 06-06-2006 )
Przemysław SzymkowskiUkończył pedagogikę, specjalizacja: edukacja filozoficzno–społeczna, oraz studia podyplomowe z psychologii zachowań społecznych na Uniwersytecie Śląskim. W obrębie jego zainteresowań leży filozofia, psychologia, ekologia, estetyka i gastronomia. Uwielbia oglądać filmy i spędzać czas wolny tam, gdzie jest woda i wiatr (m.in. wędkarstwo). Z zawodu jest realizatorem ról społecznych. Obecnie urzędnik. Mieszka w Tychach. | All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 4818 |
|