Czy odnosi się to również do sztuki skandalizującej? Jeśli zastanawiamy się nad ingerencjami w swobodę wypowiedzi artystycznej w Polsce, stoimy przed koniecznością rozstrzygnięcia kwestii, czy to sposób pojmowania ograniczeń twórczości jest represyjny, czy też może sztuka przekracza granice tolerancji. Nie jest to łatwe rozstrzygnięcie, co uświadamiamy sobie nawet zanim zanalizujemy znaczenie konkretnego dzieła sztuki (i zadamy pytania o jego „artystyczność" czy quality) czy nastawienie odbiorcy w konkretnym przypadku (czy aby na pewno była to postawa estetyczna). Wolność wypowiedzi artystycznej jest fundamentalną wartością dla jednostki. Nie można też pomijać roli partycypacji w dobrach kultury (w tym dyskontowania „prawa do wstrząsu") dla interesu wspólnoty. Ważenie argumentów — mające w perspektywie trudno rozpoznawalne dobro wspólne, przeciwstawne interesy jednostek oraz obrastający z dnia na dzień interpretacjami przedmiot — ujawnia wysoki stopień komplikacji zagadnienia ingerencji w swobodę artystycznej wypowiedzi. Problem ze sztuką skandalizującą polega na tym, że prima facie niewiele widać.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Skandale artystyczne Sztuka kontrowersyjna?

Comment on this article..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word