|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Society »
Mechanizmy wnioskowania i percepcji społecznej stosowane w manipulacji [3] Author of this text: Jacek Kamieniak
Wynikiem
wszystkich tych błędów jest postrzeganie innych ludzi jako bardziej stałych i konsekwentnych, niż są w rzeczywistości. „Ludzie są skłonni widzieć
stałość tam, gdzie jej nie ma, ponieważ m.in. przywykli utożsamiać stałość z dobrocią, rzetelnością, solidnością itd. [ 38 ]
Pewnym wytłumaczeniem takiego swoistego konserwatyzmu poznawczego, czy wręcz
zachowawczości, może być tendencja do potwierdzania własnych hipotez czy też
tendencja do przewidywania wstecz". [ 39 ]
Hipotezy
decydują o selektywności w poszukiwaniu i odbiorze danych a także o tendencyjnej ich interpretacji. Prowadzą również do swoistej produkcji danych
potwierdzających hipotezy, pomimo ich początkowej fałszywości. Zjawisko to
określa się jako samospełniające się proroctwo. Przebiega ono w trzech
etapach. Na wstępie obserwator formułuje jakąś błędną hipotezę na temat
obserwowanej osoby, potem zaczyna ją traktować stosownie do swoich oczekiwań,
czego efektem jest to, że osoba ta zaczyna reagować na to zachowaniem, które
potwierdza hipotezę obserwatora. [ 40 ]
4.
Wpływ syndromu myślenia grupowego na wnioskowanie i percepcje
Na
spostrzeganie społeczne i na wnioskowanie niebagatelny wpływ ma oddziaływanie
grupy, wewnątrz której w danej chwili znajduje się jednostka. Bliżej zostaną
rozpatrzone procesy zachodzące wewnątrz zgromadzeń i tłumów, z uwagi na możliwość
ich wykorzystywania manipulacyjnego.
Kiedy
ludzie znajdą się na niewielkiej przestrzeni pośród wielu nieznanych sobie
wcześniej osób i zostaną zjednoczeni przez doraźne, przypadkowe
zainteresowanie, stają się skłonni do zachowań, jakich nie dopuściliby się w normalnej sytuacji. Jak stwierdza Z. Bauman „najdziksze reakcje mogą ogarnąć
tłum z szybkością, którą można porównać tylko z pożarem lasu, wichurą
czy zarazą".
[ 41 ]
Tłum potrafi w panice zadeptać swych członków, wgnieść ich w ścianę czy
pchnąć w ogień. W innych sytuacjach będąc podburzonym może łatwo
brutalnie zaatakować i mordować osoby, które zostały wskazane jako
niebezpieczni wrogowie. W tłumie możliwe są czyny, których nikt z jego członków
nie dopuściłby się w pojedynkę. Bauman tłumaczy to zjawisko bezimiennością,
utratą indywidualności, która przeradza się w anonimowość gromady. Tłum
zdejmuje ze swoich członków moralną odpowiedzialność za brutalne działania,
podejmowane wobec innych istot ludzkich. Sprzyja też temu brak trwałej więzi
łączących uczestników, tłumy rozpraszają się tak szybko, jak powstają,
dlatego na krótki moment nikną wszelkie zakazy i hamulce, a członkowie tłumu
działają afektywnie. [ 42 ]
Anonimowość w grupie często prowadzi do tzw. efektu liberalizacji polegającego na tym, że
im mniejsza możliwość rozpoznania osób, tym większa tendencja do używania
przemocy i zachowań nastawionych na wyrządzenie krzywdy, a mniejsza do
udzielania pomocy. [ 43 ]
Obecność
innych ludzi może doprowadzić do wystąpienia efektu widza, zwanego również
zjawiskiem rozproszonej odpowiedzialności, polegającego na poczuciu zwolnienia z odpowiedzialności za los np. ofiar wypadku. Im rozproszenie silniejsze (więcej
świadków) tendencja do udzielenia pomocy jest mniejsza. Przyczyną tego jest
tzw. kumulacja ignorancji, oparta na spostrzeganiu wzajemnym świadków wypadków
jako bardzo podobnych do siebie i niechęci do wyróżnienia się w obawie przed
dezaprobatą innych. [ 44 ]
Mechanizmem
opartym na syndromie myślenia grupowego jest też tzw. wyłanianie stróżów
poprawnego myślenia. Jest to spontaniczne, ale świadome działanie grupy. Gdy
już owi stróże zostaną wyłonieni, podstawowym celem ich działania jest
ochrona grupy przed dotarciem do niej informacji, która by jej
członkom zniszczyła dobre samopoczucie wynikające z przeświadczenia o podejmowaniu mądrych i moralnych rozwiązań, których kryterium jest najczęściej
jednomyślność. [ 45 ]
1 2 3
Footnotes: [ 39 ] Zob. E. Aronson, Człowiek istota
społeczna, Warszawa 1997, s. 187-190. [ 40 ] Zob. B. Wojciszke, Wiedza jednostki i sądy o świecie społecznym w: Psychologia t. 3., pod red. J.
Strelau, Gdańsk 2000, s. 75. [ 41 ] Z. Bauman, Socjologia, Poznań 1996, s. 142. [ 43 ] Zob. W. Domachowski, Przewodnik po psychologii społecznej,
Warszawa 1998, s. 109. [ 44 ] Zob. tamże s. 108 i s. 142. « (Published: 27-03-2006 )
All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 4673 |
|