Biorąc pod uwagę specyfikę przepisów finansowych trudno — zasadniczo — nie zgodzić się z tą linią orzecznictwa ^{[ 39 ]}. Podkreślić przy tym szczególnie należy, iż dość powszechnie uznaje się, iż odesłania do przepisów podustawowych mają nie tyle konstruować znamiona czynów zabronionych, co je doprecyzowywać. ^{[ 40 ]} Znamiona są, przynajmniej ogólnie określone w ustawach, zaś rozporządzenia jedynie je dookreślają, powinna to być wszelako ostateczność, a nie praktyka typowa. Nie zawsze jest to, niestety, w praktyce realizowane.

Odesłania do decyzji administracyjnych

Nie mniejsze wątpliwości z punktu widzenia zasady nullum crimen sine lege budzi kwestia odesłań do aktów wyznaczających określone obowiązki o charakterze jednostkowo-konkretnym. R. Dębki pisze: "Typizacja zakłada generalno-abstrakcyjny charakter opisu. Przyjęcie, iż w danym wypadku pełny opis czynu zabronionego następuje dopiero w wyniku odwołania się do indywidualno-konkretnych decyzji, oznaczałoby w istocie stwierdzenie braku typizacji czynu zabronionego i sytuacji stanowiącej całkowite zaprzeczenie zasady nullum crimen sine lege" ^{[ 41 ]}.

Na gruncie KKS spotykamy się z przepisami, które mogą budzić wątpliwości tego rodzaju. W niektórych przepisach spotykamy odesłania do decyzji administracyjnych. ^{[ 42 ]} Dotyczy to przede wszystkim przestępstw dewizowych dla których kilkanaście przepisów (od art. 98 do 106c) zawiera odesłania blankietowe do warunków zezwolenia dewizowego. Są to na ogół konstrukcje zbliżone do odesłań blankietowych „z normą związaną": „Kto bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom zachowuje się w sposób x, podlega karze y" ^{[ 43 ]}.

Zezwolenie dewizowe może być udzielone jako zezwolenie ogólne lub zezwolenie indywidualne. Zezwolenie dewizowe ogólne jest udzielane dla ogółu albo dla określonego kręgu osób krajowych lub zagranicznych. W pozostałych przypadkach można wystąpić o zezwolenie indywidualne, których udziela w drodze decyzji Prezes Narodowego Banku Polskiego. Ogólnych zezwoleń dewizowych udziela w drodze zarządzenia Minister Finansów w porozumieniu z Prezesem NBP i po zasięgnięciu opinii Ministra Gospodarki.

Z podobną sytuacją mamy do czynienia w niektórych przestępstwach z gier i zakładów wzajemnych (np. art. 107 § 1: „Kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, zakład wzajemny, grę na automacie lub grę na automacie o niskich wygranych"; art. 108 § 1: „Kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom zezwolenia urządza lub prowadzi loterię fantową, grę bingo fantowe, loterię promocyjną lub loterię audioteksową").

Trudno zakwestionować, że mamy tutaj odesłania blankietowe do przepisów indywidualno-konkretnych, jednakże po pierwsze ich wydanie określają przepisy ustawowe ^{[ 44 ]} i to do nich w pierwszym stopniu jest tutaj odesłanie, po drugie zaś konstrukcja zbliżona do odesłań blankietowych „z normą związaną" przesądza o tym, że „podstawowe elementy zarówno czynu, jak i kary" są wyznaczone w ustawie (KKS).

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Społeczna szkodliwość czynu a prawo karne skarbowe Materialno-formalne ujęcie przestępstwa i wykroczenia skarbowego

Comment on this article..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Private site  Number of texts in service: 952  Show other texts of this author  Number of translations: 5  Show translations of this author  Newest author's article: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto